hiçkimsenin duymadığı bir şarkıya eşlik ediyordu iki çift göz,
tek bir kişi.
dumanlar yükseliyordu dudaklardan
ve kadehler birbiri ardına düşüyordu masaya.
ben, yıldız tozlarını topluyordum kirpik uçlarından
sen, kırışan çehrelerimi onarıyor-dun avuç içlerinde
Bak !
ayın üzerinde serili bedenlerimiz,
güneş patlıyor o an .
yanımızdan geçiyor nötrinolar.
ellerim bedenine sarılı
kulaklarımda kanun tınıları
ritmi olmayan bir dansı icra ediyoruz.